สาวน้อย อาชีพนักฆ่าไม่ได้ตายง่ายขนาดนั้น
มีคนบอกว่าฉันน่ะเป็นพวกเลือดเย็นแต่อ่อนหัด แข็งแกร่งแต่ซื่อบื้อ รักตัวกลัวตายแต่พอได้ต่อสู้ดันแสยะยิ้ม เพราะเหตุนี้ฉันถึงต้องมาเป็นนักฆ่า โอ งั้นเพื่อไม่ให้อนาคตเกิดเดธแฟล็กฉันจะทำตัวอ่อนหวานให้ดู!
ผู้เข้าชมรวม
15,570
ผู้เข้าชมเดือนนี้
16
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
นิยายเรื่องนี้นอมอลค่ะ
พึ่งจะรู้ว่าในอนาคตฉันจะได้เป็นนักฆ่าที่ตายอย่างรวดเร็วด้วยเงื้อมมือของหนึ่งในพระเอกก็ตอนที่สะดุดล้มหัวฟาดพื้นเพราะความหิวโซ ที่น่าสมเพชกว่าคือชาติที่แล้วดันหัวใจวายตายหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่เปิดเกมจีบหนุ่มค้างไว้
โอ รู้ถึงไหน อายถึงนั่น
แต่ช่วยไม่ได้คงไม่มีเรื่องอะไรน่าอายไปกว่าในโลกอันแสนโหดร้ายใบนี้ทำให้ฉันต้องรับบทบาทเป็นเด็กผู้ชายที่แสนจะซกมก (อดีตน่ะ)และเพราะการแสดงพวกนั้นทำให้มีคนปลาบปลื้มในความสามารถจนถึงขั้นทาบทามให้ไปเป็นนักฆ่า
ฮะๆ บ้าหรือเปล่า ใครจะโง่เอาขาก้าวเข้าสู่ประตูนรกแบบนั้น
แต่ว่า
"นายน่ะเลือดเย็นแต่อ่อนหัดเป็นบ้า ความสามารถก็แข็งแกร่งดีน่าเสียดายดันซื่อบื้อ ชอบบอกว่ารักตัวกลัวตาย" ร่างสูงโน้มกายจนริมฝีปากชิดติ่งหู ส่งเสียงกระซิบหยอก "แต่พอได้ฆ่าคนทีเนี่ย แสยะยิ้มหวานเชียวนะ"
เออ ก็สมกับที่เขาเป็นนักฆ่าอาชีพ หลังจากนั้นจุดอ่อนของฉันก็ถูกใช้เป็นเครื่องมือ
"ฮือ จบกันเดธแฟล็กในอนาคต ฉันยังไม่อยากตายนะ ขอให้เจ้าบ้านั่นท้องผูก"
ฉันแอบคร่ำครวญด่านักฆ่าจอมชั่วร้ายเบาๆ แต่อีกฝ่ายหูดีอย่างกับสุนัข
"น่าเสียดาย ตัวบางหน้าหวานอย่างนายเนี่ยถูกส่งไปเป็นชายบำเรอได้อยู่หรอก หัวหน้าเราชอบด้วยสิ โชคดีแล้วที่นายพอมีความสามารถ ไม่งั้น.." เขาบีบก้นฉัน! "ไม่รอดแน่ หึ"
โกรธแสนโกรธที่โดนดูถูก แต่ เอ๊ะ ฉันว่าคำพูดน่าตบของหมอนี่มันใช้ได้อยู่นะ
"ขอบคุณ ขอบคุณมาก" เขย่ามือหนาไปหลายทีด้วยอารมณ์ยินดี
หุๆ ถ้าฉันอ่อนแอและบอบบางก็จะไม่ได้เป็นนักฆ่าสินะ ดีล่ะ งั้นฉันจะต้องมีนิสัยอ่อนหวานให้ได้เลย!
"ลูน่ะเป็นผู้ชายที่ดีมาก คอยปกป้องดูแลฉันมาโดยตลอด เวลาฉันเศร้าเสียใจก็คอยปลอบโยน นี่ ถ้าเกิดว่าพวกเราผ่านมันไปได้ มา..แต่งงานกันดีไหม"
ฉันยิ้มแห้งมองฉากสาวงามสารภาพรักด้วยแววตาจืดชืด ผู้หญิงตรงหน้าเรียกได้ว่างดงามแข็งแกร่ง ดีไปหมดทุกอย่าง แต่เหมือนจะมีอย่างหนึ่งที่ห่วย
ตาบอดไปหรือไงถึงมองไม่ออกน่ะ!
ว่าฉันเป็นผู้หญิง!
_______
"นายมีดีที่อะไรวะ นิสัยก็โง่เง่าดื้อดึงชอบช่วยคนอื่นจนตัวเองปางตาย ซื่อบื้อไม่เข้าใจอะไรสักอย่าง หน้าก็หวานตัวก็เล็กยังกับพวกยูนุก [1] ก็แค่ฉลาดวางแผนเก่งกว่าฉันนิดหน่อยไม่ได้หมายความว่าจะต้องเนื้อหอมนี่! โธ่เว้ย โครตเกลียดแม่งเลย" เขากัดฟันกรอดจนเส้นเลือดนูนขึ้น สีหน้าบ้าคลั่งราวกับอยากถือมีดไปจ้วงฆ่าใครสักคน
และใครสักคนที่ว่าน่าจะเป็นฉัน
เอ่อ แล้วทำไมต้องมาอารมณ์ขึ้นที่หน้าห้องน้ำด้วยล่ะเนี่ย ปวดฉี่อ่ะ อั้นมานานแล้วรู้ไหม
เดี๋ยวก็เข้าห้องน้ำหญิงเสียเลย!
[1] ในวัฒนธรรมตะวันตก เรียกขันทีว่า ยูนุก (Eunuch) ซึ่งมาจากรากศัพท์ภาษากรีกคำว่า ยูโนคอส (eunouchos) แปลว่าผู้ดูแลรักษาเตียง ซึ่งยูนุกมีหน้าที่ดูแลหรือเป็นผู้รับใช้กษัตริย์และข้าราชสำนักฝ่ายใน สันนิษฐานว่าเกิดครั้งแรกที่เมืองละกาสช์ (Lagash) ของสุเมเรียน ในเมโสโปเตเมีย ราว 2,000 ปีก่อนคริสตกาล และถือเป็นกลุ่มคนที่มีบทบาทสำคัญในราชสำนักของเมโสโปเตเมียและอียิปต์แต่โบราณ ในระยะแรกจะคัดเลือกยุนุกจากทาสและเชลยอายุน้อย แต่มีบางส่วนที่ถูกตอนเมื่อเป็นหนุ่มหนุ่ม
อ้างอิง : https://th.m.wikipedia.org/wiki/ขันที
ผลงานอื่นๆ ของ riririnchan ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ riririnchan
ความคิดเห็น